خدايا

 فقط همينو بهت ميگم خيلي تنهام

 خدايا تنهاي تنها

خدايا از همه چيزو همه كس خسته شدم

خدايا ديگه آرزو ندارم ديگه دعا نمي كنم چون فكر نمي كنم كه هيچ وقت

 آرزوهاي من براورده بشه

 چون واقعا فراموش شدم فكر مي كنم تو اين دنيا زيادي هستم جاي انسان هایی

   كه خوشبخت هستن هم گرفته ام ديگه نياز به دعاي كسي ندارم فقط

آرزوی مرگ دارم

خسته شدم از هرچی دوست داشتن دروغی

خسته شدم از هرچی احساس دروغی

خسته شدم از هرچی نامرد و بی معرفته

خسته شدم از هرچی عشق بی احساس

خسته شدم از هرچی رفیق نارفیقه

خسته شدم از هرچی همدم تنهایی که تو تنهایی ها پیشم نبودن

خسته شدم از بس دروغ شنیدم و سکوت کردم

خسته شدم از بس قلبمو شکستن

خسته شدم .......

من عاشقانه هایم را

روی همین دیوار مجازی می نویسم!

از لج تو...

از لج خودم...

که حاضر نبودیم یک بار 

اینها را واقعی به هم بگوییم...

گاهی هیچکس نیست تا باهاش درد و دل کنیم....

دلت میخواد با یکی حرف بزنی....درد و دل کنی

اونوقت یه چیزی ته دلت بهت میگه:

با اونی که اون بالاست حرف بزن

نا خود آگاه رو میکنی سمت آسمون

میگی خدایا.....

اندوه که از حد بگذرد

جایش را می دهد به یک بی اعتنایی مزمن

دیگر مهم نیست...

بودن یا نبودن ;

دوست داشتن یا نداشتن...

انچه اهمیت دارد

کشتاری رخوتناک از حسی است...

که دیگر تو را به واکنش نمی کشاند!

در آن لحظه فقط در سکوت غرق می شوی

و نگاه میکنی و نگاه و نگــــــــــــاه...!

کجا با این عجله هنوز نظر ندادی

یه وقتایی لازم نیست حرفی زده بشه بین دو نفر...

همین که دستت رو اروم بگیره...

یه فشار کوچیک بده...

این یعنی من هستم تا اخرش...

همین کافیه...!

امشب اسمان تاب کشیدن ابرها را ندارد

کاش ابرها هم ببارند

شاید اسمان نفسی تازه کند

وقتی در اتاقم تنها صدای ...

تیک تاک ساعت را میشنوم...

وسکوت را...

آن وقت است که می فهمم...

این تو نیستی...

خیال توست ...!

وقتی کوچیک بودیم دلمون بزرگ بود

ولی حالا که بزرگ شدیم بیشتر دلتنگیم!!!

کاش کوچیک می موندیم

تا حرفامون رو از نگاهمون بفهمن!!

نه حالا که بزرگ شدیم 

فریاد هم میزنیم 

باز کسی حرفمون رو نمیفهمه!!!

وقتی به کسی بطور کامل و بدون هیچ شک و تردیدی اعتماد می کنید

در نهایت دو نتیجه کلی خواهید داشت :

” شخصی برای زندگی “

یا

” درسی برای زندگی “

شاید سوال سختی باشه

ولی جواب بدین !!!

بقیه تو ادامه مطلب

برایت خواهم نوشت

از ابهام لحظه ها

از تردید

از حجم مرگ آور نبودنت

از کسانی‌ که رد می‌‌شوند و بوی تو را می‌‌دهند

... برایت خواهم نوشت

از حدیث تلخ بغض‌های تا ابد

از قناعت به یک خاطره ، یک یاد

از صبوری من و جای خالی‌ تو و شب‌های من

برایت خواهم نوشت

حتی تو هم برای من نبودی...

من دیوانه نیستم فقط کمی تنهایم.همین !

چرا نگاه میکنی؟؟ تنها ندیده ای؟؟

به من نخند,من هم روزگاری عزیز دل کسی بودم

گاهی ارزش داره از همه چیزت بگذری

تا لبخند رو به لبای یکی هدیه کنی

گاهی میتونی با یه کار کوچیک همون لبخند رو بکاری رو لباش

گاهی مهم اینه که بخوای بخندونی

اون وقت خدا هم میخنده

گاهی از خودت بگذر.....فقط گاهی

سلام سلامسلام

دلم طاقت نیاورد ازتون دور باشم...

مرسی از اونایی که تو این چند روز تنهام نزاشتن

 نظر یادتون نره

نمیدونم چی شده ,حال خودمو نمیفهمم

دوستتون دارم...

احتمالا یه مدت نباشم

خیلی حرف دارم...ولی!!!

خدانگـــــــــــــــــهدار

گاهی وقتا چقدر اذیتت میکنه,این دروغی که پشت فراموش کردن پنهون شده,

زبونت میگه فراموشش کردی,ولی دلت هنوز داره با یاد و خیالش زندگی میکنه

ای کاش ادمیزاد,

سختیه تحمل تمام تنهایی ها,گریه ها,دلتنگی های بی بهونهو بی خوابی های شبونه...را میفهمید

و

زندگی را روی سرت اوار نمیکرد

با گفتن جمله بی رحمانه ی

"مرا ببخش,من لیاقت عشق تو رو ندارم"

.

.

فکرت از سرم برده,نه تنها خوابم را,بلکه عقلم را,

ای کاش یاد تو,فکر تو ,درک داشت, احساس داشت

و میفهمید چه بلاهایی و چه رنج هایی بر سرم اورده

اولش شیرینه

اولش عشق سرزده میاد تو دلت

اما...

اخرش تلخ

اخرش تموم هستی ات رو ازت میگیره تا از دلت دست برداره

در تنهایی خود لحظه ها را برایت گریه کردم

در بی کسیم برای تو که همه کسم بودی گریه کردم

در حال خندیدن بودم که به یاد خنده های سرد و تلخت گریه کردم

در حال دویدن در کوچه های زندگی بودم که ناگاه به یاد لحظه هایی که بودی

و اکنون نیستی

ایستادم ...و ارام گریه کردم

و اکنون می خندم ...اری میخندم.به تمام لحظه های بچگانه ای که 

به خاطرت ...

اشکهایم را قربانی کردم...

گاهی دیدن یه عکس دو نفره تو رو یاد اون نمی ندازه!!

تو رو یاد خودت میندازه...

که چقدر شاد بودی,که چقدر خندون بودی,که چقدر جوون بودی!

گاهی ادما دلشون فقط واسه خودشون تنگ میشه...

دلم واسه خودم تنگه....

خیلی سخته ،

خیلی سخته از عشق یه نفر بسوزی

اما نتونی بهش بگی...

خیلی سخته یه مدت با یکی باشی

به خیال اینکه دوست داره اما بعد ...

بعد بفهمی اینا همش ساخته ذهن خودت بوده

و اصلا از اول عشقی وجود نداشته

اون موقع است که می شکنی...

نمی دونی چی کار کنی از یه طرف دلت پیش اونه

از یه طرف می دونی که دوست نداره

مجبوری به اون فکر نکنی

اما نمی تونی...

دلم گرفته از ادمایی که میگن دوستت دارم...

اما معنیشو نمیدونن,از ادمایی که میخوان مال اونا باشی...

اما خودشون مال تو نیستن...

از اونایی که زیر بارون...

برات میمیرن...

ولی وقتی آفتاب میشه همه چیز...

یادشون میره!!!

دلت که گرفته باشد ....

شادترین اهنگها روضه خوانی میکنند!!!!

شلوغترین مکانها تنهایی ات را به رخت میکشند....

و شادترین روزها برای تو غمگین ترین روزهاست!!

دلت که گرفته باشد....

نقض میشود همه قانون ها

دل کجـــا...قانون کجـــا

مدت ها طول میکشد تا خاک بگیرد خاطره های رنگارنگ!!

میگذاری تار شود این خاطره ها...

اما یک خواب ناغافل گرد و خاک تمام خاطره ها را می گیرد!!!

میشود مثل روز اول!!

میشود خاطره های ناب!!

زخمها تازه میشود باز....

دلم میگیرد از چشم امید داشتنم به هوسبازانی که ترانه عشق میخوانند!!

این همه هیچ...

گاهی حتی 

از خودم هم دلم میگیرد...!

یادت باشـــــــــد دلت که شکست، سرت را بگیری بالا ..! تلافی نکن ، فریاد نزن ، شرمگین نباش حواست باشد ؛ دل شکسته، گوشه هایش تیز است.. مبادا که دل و دست آدمی را که روزی دلدارت بود زخمی کنی به کینه، مبادا که فراموش کنی روزی شادیش، آرزویت بود… صبور باش و ساکت. بغضت را پنهان کن، رنجت را پنهان تر ...

دست همیشه برای زدن نیست...

کار دست همیشه مشت شدن نیست....

دست که فقط برای این کارها نیست....

گاهی دست میبخشد......

نوازش میکند....احساس را منتقل میکند.....

گاهی چشمها به سوی دست تو ست.....

دست را دست کم نگیر......

گاهی پای کسی میمانی........

که نه دیدی اش........ نه میشناسی اش......

فقط حسش کرده ای........تجسمش کرده ای.....

پشت هاله ای از نوشته های مجازی روی پیچ مجازی اش...

که هر روز میخوانی و در جوابش میگویی....

لایــــــــک..........

دراز می کشم
روبروی آسمان
با سرانگشت خیالم می کشم
ستاره ای نیمه جان...

نشسته بر بالینش 
آدمکی تنها...
دعا بر لب
در حسرت آمین ها...

آدمک غمگین 
چقدر شبیه من
ستاره ای ندارد
میان هفت آسمان...

دریای نگاهت آرام بود
جذب موج های مهربانیت شدم...

نمی دانستم 
در پس آنهمه آرامش
طوفانی نهفته
خشمگین

چنان در هم کوبید 
احساسم را
غرق شدم...

خسته 
شکسته
غمگین

ببین چطور 
بازیچه ی جزر و مد احساست شدم...

از یه جایی به بعد . . .
مرض چک کردن موبایلت خوب میشه
حتی یه وقتایی یادت می ره گوشی داری

از یه جایی به بعد . . .
دیگه دوس نداری هیچکس رو
به خلوت خودت راه بدی
حتی اگه تنهایی کلافه ات کرده باشه

از یه جایی به بعد . . .
وقتی کسی بهت می گه دوست دارم
لبخند میزنی و ازش فاصله میگیری

از یه جایی به بعد . . .
فقط یه حس داری حس بی تفاوتی
نه از دوست داشتن ها خوشحال میشی
و نه از دوست نداشتن ها ناراحت

از یه جایی به بعد . . .
توی هیجان انگیز ترین لحظه ها هم
فقط نگاه می کنی ...

می نویسم.می نویسم از تو و برای تو که کاخ ارزوهایم را ویران کردی.

می نویسم برای تو و امثال تو که غرورشان اسلحه ای است برای تخریب دل ها سلاحی

 برای شکستن قامت عشق.

می نویسم برای انان که دوست داشته می شوند و لیکن لیاقت این حس مقدس را ندارند.

گناه من این است که زیر پاهای سنگین و اهنینت فرشی از عشق و محبت پهن کردم

غافل از این که سنگینی قدم های تو عشق مرا امید و ارزوهای مرا اشک های مرا خواهش و التماس

مرا و غرور مرا زیر پا له می کند.

ای کاش معنی نفرت را می فهمیدم.ای کاش می دانستم که غرور چیست و ای کاش هرگز دوستت

نداشتم.ای کاش تمام ای کاش ها را خط می زدم و تنها برای یک بار با حقیقت قلب خویش سخن

می گفتم.

و ای کاش می توانستم غرور یاغی قلب کوچکت را بشکنم

باز از غرورت نوشتم و قلبم به جای قلم شکست